memman_2.3_specificaties.md

M E M M A N 2 . 3 S P E C I F I C A T I E S

File : MM23SPEC.TXT Datum: 19 september 1991 Door : Ries Vriend / Ramon van der Winkel - c MST

Deze tekst bevat de informatie die nodig is voor het schrijven van MemMan 2.3 toepassingsprogramma's. Voor specifieke specificaties omtrend het programmeren van TSR's wordt echter verwezen naar de technische documentie die te vinden is op de `TSR-Development disk'. Hierop staan de volledige TSR specificaties en enkele TSR ontwikkel tools. Deze disk kan besteld worden bij het MST, zie voor meer informatie hierover de LezersService van MSX Computer Magazine.

Wijzigingen in MemMan 2.3 ten opzichte van versie 2.2:

• De functie XTsrCall (61) is toegevoegd. Deze functie werkt identiek aan de functie TsrCall (63), het Tsr-ID wordt echter verwacht in register IX in plaats van BC. Hierdoor komt register BC vrij om als invoerparameter gebruikt te worden.

• Door middel van de functie Info (50) kan het adres worden opgevraagd waarop XTsrCall rechtstreeks kan worden aangeroepen.

• De funtie status (31) is verbeterd. De totale hoeveelheid bruikbaar werkgeheugen in de computer wordt nu correct gemeld, ook onder MSX-DOS2.

• De Alloc (10) functie herkent nu ook geheugen dat beschikbaar komt wanneer de DOS2 RAMdisk wordt verwijderd of verkleind! Het maakt daarbij niet meer uit of de RAMdisk wordt aangemaakt voor- of nadat MemMan werd ge�nstalleerd.

• De interne stack van MemMan die gebruikt worden om functieaanroepen te verwerken is vergroot tot 240 bytes, in plaats van 160. In de praktijk bleek dat de functiestack van MemMan 2.2 te krap was om geneste "tsrCalls" te verwerken.

G E B R U I K T E T E R M I N O L O G I E

Segment - Geheugenblok van 16kB. Segmenten komen voor in Pagina specifieke segmenten (PSEG) en Flexibele segmenten (FSEG). De Flexibele segmenten kunnen op de pagina's 0,1 en 2 worden aangeschakeld. De Pagina specifieke segmenten alleen op hun eigen pagina. Er zijn drie soorten pagina specifieke segment: PSEG0000, PSEG4000 en PSEG8000. Ze zijn op respectievelijk pagina 0,1 en 2 aanschakelbaar.

Heap - Blok geheugen in pagina 3 (ergens tussen &HC000 en &HFFFF) waarvan MemMan toepassingsprogramma's een stuk aan kunnen vragen en daarna vrij mogen gebruiken.

FastUse - Zelfde als Use, maar dan het adres waarop de routine direct aan te roepen is in pagina 3.

UnCrash - Om te voorkomen dat segmenten aangevraagd zijn en door een crash van een programma nooit meer vrij zouden worden gegeven, voert de IniChk routine een unCrash uit. Hierbij worden alle segmenten weer vrijgegeven. Het unCrashen van een segment is te voorkomen door een segment de Reserved status te geven. Dit kan met de functie SetRes (11). Normaal gesproken hoeft een segment niet de Reserved status gegeven te worden.

        D E   P R I N C I P E S

MemMan verdeelt het aanwezige geheugen in segmenten van 16 kB. Voordat een segment gebruikt mag worden moet het worden aangevraagd. Na gebruik dient het weer te worden vrijgegeven. Er zijn twee soorten segmenten: de zogenaamde pagina-specifieke ofwel PSEG's en de flexibele FSEG's.

PSEG's zijn segmenten die aangevraagd worden voor het gebruik op een bepaalde pagina, bijvoorbeeld van &h4000-&h7FFF of van &h8000-&hBFFF. Wanneer er een PSEG aangevraagd wordt zal MemMan zo mogelijk geheugensegmenten toewijzen die niet in een memory-mapper zitten.

FSEG's zijn segmenten die op elke willekeurige pagina kunnen worden ingeschakeld. Deze segmenten komen altijd uit memory mappers. Welk soort segment er ook aangevraagd wordt, MemMan zal een 16-bits 'segmentcode' teruggeven. Deze segmentcode is weer nodig bij het inschakelen of het weer vrijgeven van het segment. Wie alleen maar geheugen nodig heeft in het gebied van &h8000 tot &hBFFF kan dus het beste PSEG's aanvragen. MemMan gebruikt dan eerst zoveel mogelijk geheugen uit de 'oude' 16- en 64 Kb modules en gaat dan de mapper gebruiken.

Met behulp van MemMan hoeft er dus nooit meer naar geheugen gezocht te worden. Simpelweg een pagina aanvragen, gebruiken en uiteindelijk weer vrijgeven. Zo eenvoudig is dat.

Overigens is er een pagina die zich met MemMan niet laat schakelen. Pagina 3 bevat behalve de MemMan code zelf ook de stack (meestal) en een grote hoeveelheid systeemvariabelen. Er zitten nogal wat haken en ogen aan het wegschakelen van dat alles.

 F U N C T I E O M S C H R I J V I N G

MemMan functies kunnen worden uitgevoerd door een aanroep van de `Extended BIOS' of EXTBIO hook, op adres &HFFCA. Het device ID van MemMan - 'M' oftewel &H4D - moet in register D worden geplaatst. Register E dient het MemMan functienummer te bevatten. Na aanroep van een MemMan functie kunnen alle registers gewijzigd zijn, behalve indien het tegendeel wordt vermeld bij de functie-omschrijving.

Omdat de EXTBIO hook gebruikt wordt voor diverse systeem uitbreidingen zoals Kanji en RS232 interfaces, is het mogelijk dat MemMan functie-aanroepen bijzonder langzaam verwerkt worden. De prestaties van de MemMan toepassingsprogramma's kunnen aanmerkelijk worden verhoogd door functie afhandelingsroutine van MemMan rechtstreeks aan te roepen, in plaats van de EXTBIO hook. Het adres waarop de functie afhandelingsroutine aangeroepen kan worden, kan worden opgevraagd via de info functie (50).

De meeste MemMan functies bevinden zich in een apart geheugensegment in pagina 1. Deze functies schakelen over op een een interne stack, waardoor MemMan toepassingsprogramma's met een betrekkelijk kleine stack kunnen volstaan. Door een MemMan functie worden maximaal twintig bytes op de stack van het toepassingsprogramma geplaatst. Dit geldt echter alleen indien de functie rechtstreeks, of via de MemMan functie-afhandelingsroutine wordt aangeroepen.

Een functie-aanroep via de EXTBIO hook kan echter een bijzonder grote stack vereisen. Dit wordt veroorzaakt doordat alle uitbreidings-modules die aan de EXTBIO hook gekoppeld zijn elkaar aanroepen, net zo lang totdat ��n module de functieaanroep herkent. Wanneer er tussendoor ook nog interrupts afgehandeld worden, kan het stackgebruik sterk oplopen. Al met al kan gesteld worden dat er bij een aanroep van de EXTBIO hook minimaal 150 bytes stackruimte beschikbaar moet zijn.

Het is derhalve verstandig om via de info functie (50) het adres op te vragen van de routine die de MemMan functie aanroepen afhandelt. Wanneer deze routine vervolgens rechtstreeks aangeroepen wordt, wordt de verwerkingssnelheid verhoogd en blijft het stack-gebruik beperkt.

De interruptstand blijft na een MemMan functie-aanroep in meeste gevallen ongewijzigd. Sommige functies zoals de diverse (Fast)Use functies schakelen de interrupts echter uit. Wanneer een MemMan functie werd aangeroepen met de interrupts uit, zal MemMan nooit terugkeren met de interrupts ingeschakeld.

Deze eigenschap is bijvoorbeeld van belang voor TSR programma's die slechts een zeer kleine stack ter beschikking hebben. Zo lang de interrupts uit staan, kunnen alle MemMan functies zonder problemen worden uitgevoerd, mits de functie verwerkingsroutine van MemMan rechtstreeks wordt aangeroepen. Wanneer de interrupts echter aan staan is een grote stack vereist, omdat de interrupt-verwerkingsroutine enkele tientallen bytes op de stack plaatst.

Naam : Use0 Nummer : 0 Functie: Aanschakelen van een segment op pagina 0 (adresgebied 0000..3FFF) In : HL = Segmentcode Uit : A = Resultaatcode (-1 = Mislukt, 0 = Gelukt)

Het inschakelen van een segment in pagina 0 is alleen mogelijk indien het segment de MSX-standaard slot-schakel entry points bevat.

Opm: Deze functie mag niet worden aangeroepen via de EXTBIO hook. Deze functie mag alleen worden uitgevoerd door een rechtstreekse aanroep van de MemMan functie afhandelingsroutine of de FastUse0 functie. De adressen waarop deze routines aangeroepen kunnen worden, kunnen via de info functie (50) worden verkregen.

Naam : Use1 Nummer : 1 Functie: Aanschakelen van een segment op pagina 1 (adresgebied 4000..7FFF) In : HL = Segmentcode Uit : A = Resultaatcode (-1 = Mislukt, 0 = Gelukt)

Opm: Deze functie mag niet worden aangeroepen via de EXTBIO hook. Deze functie mag alleen worden uitgevoerd door een rechtstreekse aanroep van de MemMan functie afhandelingsroutine of de FastUse1 functie. De adressen waarop deze routines aangeroepen kunnen worden, kunnen via de info functie (50) worden verkregen.

Naam : Use2 Nummer : 2 Functie: Aanschakelen van een segment op pagina 2 (adresgebied 8000..BFFF) In : HL = Segmentcode Uit : A = Resultaatcode (-1 = Mislukt, 0 = Gelukt)

Opm: Deze functie mag niet worden aangeroepen via de EXTBIO hook. Deze functie mag alleen worden uitgevoerd door een rechtstreekse aanroep van de MemMan functie afhandelingsroutine of de FastUse2 functie. De adressen waarop deze routines aangeroepen kunnen worden, kunnen via de info functie (50) worden verkregen.

Naam : Alloc Nummer : 10 Functie: Aanvragen van een segment In : B = Segment voorkeuze code Uit : HL = Segmentcode. (0000 = Geen segment meer vrij) B = Segmentsoort code (-1 = FSeg, 0 = PSeg)

Segment voorkeuze code overzicht (Register B):

Bit 7 6 5 4 3 2 1 0 ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ | | | | | | | | | | | | | | +-+--> Segment Type. 00 = PSEG0000 | | 0 0 0 0 01 = PSEG4000 | | 10 = PSEG8000 | | 11 = FSEG | +--------------> 1 = Prefereer TPA oftewel het | standaard MSXDOS RAM slot +----------------> 1 = Prefereer onge�xpandeerd (dus snel) slot

De bits 5 tot en met 2 zijn niet gebruikt en moeten 0 zijn.

Mocht een PSEG type aangevraagd, maar niet beschikbaar zijn wordt - indien mogelijk - een FSEG ter beschikking gesteld die dan het PSEG kan vervangen.

Naam : SetRes Nummer : 11 Functie: Segment de Reserved status geven In : HL = Segmentcode

Geeft een segment de `Reserved-status'; zodat het segment niet automatisch wordt vrij gegeven na aanroep van de IniChk routine. Normaal gesproken hoeven programma's de reserved status niet te zetten, behalve als een programma - bijvoorbeeld een Ramdisk - een segment voor eigen gebruik zeker wil stellen.

Naam : DeAlloc Nummer : 20 Functie: Teruggeven van een segment In : HL = Segmentcode

Bij het verlaten van een programma dient deze functie gebruikt te worden om alle aangevraagde segmenten weer terug te geven aan MemMan. De eventuele reserved status van het terug te geven segment wordt door DeAlloc automatisch opgeheven.

Segmenten die ook door DOS2 beheerd worden, worden door de DeAlloc functie weer ter beschikking gesteld van DOS2.

Naam : ClrRes Nummer : 21 Functie: Reserved status van het segment opheffen In : HL = Segmentcode

Het is niet nodig deze functie vlak voor DeAlloc aan te roepen. DeAlloc heft zelf de Reserved status van het segment op.

Naam : IniChk Nummer : 30 Functie: Initialisatie MemMan voor een programma In : A = Controle code Uit : A = Controle code + "M" DE = Versie nummer (format: Versie #D.E)

Deze routine telt de ascii-waarde van de letter "M" op bij de inhoud van register A. Hierdoor kan er een MemMan aanwezigheids controle uitgevoerd worden. Verder wordt er een unCrash uitgevoerd en worden de segmentcodes van de actief aangeschakelde sloten berekend en opgeslagen voor CurSeg.

De IniChk functie mag slechts ��n keer door ieder MemMan toepassings programma aangeroepen worden. Dit aanroepen van IniChk dient te gebeuren voordat de overige functies van MemMan aangroepen worden. TSR programma's mogen de IniChk functie nooit aanroepen.

Naam : Status Nummer : 31 Functie: Status gegevens van MemMan ophalen Uit : HL = Aantal aanwezige segmenten BC = Aantal nog vrije segmenten DE = Aantal segmenten in dubbel beheer bij DOS2 en MemMan A = Connected Status van de aangesloten hardware. Bit Functie 0 1=Dos2 Mapper Support Routines aanwezig 1-7 Gereserveerd, altijd 0

Als bit 0 van de Connected status gezet is, zijn de geheugenbeheer functies van DOS 2.20 aanwezig.

Het aantal nog vrije segmenten kan lager zijn dan is aangegeven in register BC, omdat sommige segmenten na de installatie van MemMan door DOS2 gebruikt zijn - om bijvoorbeeld een ramdisk te installeren.

Naam : CurSeg Nummer : 32 Functie: Segmentcode van een aangeschakeld segment opvragen. In : B = Paginanummer (0,1,2,3) Uit : HL = Segmentcode A = Segmentsoort code (255 = FSeg, 0 = Pseg)

Deze routine geeft de huidige segmentcode terug van een van de vier pagina's.

TSR programma's mogen deze functie niet gebruiken om het actieve segment in geheugen pagina 0 te bepalen. Om tijd te sparen wordt deze stand niet automatisch bepaald en opgeslagen bij de aanroep van een TSR. De actieve segmenten in de pagina's 1 en 2 worden echter bij iedere hook-aanroep opnieuw bepaald en kunnen ten alle tijde via deze functie opgevraagd worden. Omdat in pagina 3 altijd hetzelfde segment actief is, is ook de segmentcode van pagina 3 altijd opvraagbaar.

Een snellere variant van deze functie is FastCurSeg routine. gebruikt. Het adres waarop deze routine aangeroepen kan worden is via de Info functie (50) op te vragen.

Naam : StoSeg Nummer : 40 Functie: Huidige segmenten stand opslaan In : HL = Buffer adres (9 bytes groot)

De voor MemMan bekende segmentcodes van de actief aangeschakelde sloten worden opgeslagen in het buffer. Deze segmentcodes zijn in beginsel door IniChk berekend en later door de Use functies geupdate. De opgeslagen stand is niet de huidige stand, maar de voor MemMan bekende stand. TSR kunnen hiermee dus niet de actieve stand opslaan.

Opm: Deze functie mag niet worden aangeroepen via de EXTBIO hook. Deze functie mag alleen worden uitgevoerd door een rechtstreekse aanroep van de MemMan functie afhandelingsroutine. Het adres waarop deze routine aangeroepen kan worden, kan via de info functie (50) worden verkregen.

Natuurlijk kunnen ook de (Fast)CurSeg functies gebruikt worden om de momentele segment-stand op te vragen.

Naam : RstSeg Nummer : 41 Functie: Opgeslagen segment-stand actief maken In : HL = Buffer adres

De in het buffer opgeslagen segment-stand wordt weer actief gemaakt en wordt opgeslagen voor CurSeg.

Opm: Deze functie mag niet worden aangeroepen via de EXTBIO hook. Deze functie mag alleen worden uitgevoerd door een rechtstreekse aanroep van de MemMan functie afhandelingsroutine. Het adres waarop deze routine aangeroepen kan worden, kan via de info functie (50) worden verkregen.

Natuurlijk kunnen ook de (Fast)Use functies gebruikt worden om een segment-stand te herstellen.

Naam : Info Nummer : 50 Functie: Geeft informatie over onder andere aanroep-adressen van MemMan functies In : B = Informatie nummer (0..8) Uit : HL = Informatie

Informatie nummer overzicht. Tussen haakjes staan de equivalente MemMan functie codes:

0 - Aanroepadres van FastUse0 (functie 0) 1 - Aanroepadres van FastUse1 (functie 1) 2 - Aanroepadres van FastUse2 (functie 2) 3 - Aanroepadres van TsrCall (functie 63) 4 - Aanroepadres van BasicCall 5 - Aanroepadres van FastCurSeg (functie 32) 6 - Aanroepadres van MemMan, de functie-afhandelingsroutine 7 - Versienummer van MemMan, format: Versie #H.L 8 - Aanroepadres van XTsrCall (functie 61)

De bovengenoemde functie-adressen mogen door een toepassingsprogramma of TSR rechtstreeks aangeroepen worden. Alle entry adressen liggen gegarandeerd in pagina 3.

De functies worden snel uitgevoerd omdat de MemMan CALL naar de EXTBIO hook vervalt en de functie-codes in registers D en E niet uitgeplozen hoeven worden. Een ander voordeel is dat parameters ook via het register DE doorgegeven kunnen worden, dit is vooral van belang bij de TsrCall en BasicCall functies.

Bijvoorbeeld, de initialisatie routine van een TSR kan de benodigde functieadressen via de INFO functie opvragen en deze vervolgens voor later gebruik in de TSR programmacode opslaan, wat de snelheid van het TSR programma zeer ten goede kan komen.

Een exacte beschrijving van de bovenstaande functies kan gevonden worden bij de MemMan functie waarvan het nummer tussen haakjes is aangegeven.

Houd echter onder de aandacht dat de `snelle' functies op de volgende punten van de gewone MemMan functies verschillen:

fastUse0-2: Schakelt een segment in in een bepaalde geheugen pagina. Zie de omschrijving bij de memMan `Use' functies.

tsrCall: Register [DE] wordt ongewijzigd aan de TSR doorgegeven. Dit in tegenstelling tot functie 63 (TsrCall), register DE is dan al bezet om het MemMan functienummer in op te slaan.

xTsrCall: Alle mainregisters (AF,HL,BC,DE) worden ongewijzigd aan de TSR doorgegeven. De TSR-ID code dient in register IX te worden geplaatst.

basicCall : Heeft geen MemMan functie nummer. Functie: Aanroepen van een routine in de BASIC ROM. In: IX = Call address in pagina 0 of 1 AF,HL,BC,DE = dataregisters voor de BASIC-ROM Uit: AF,HL,BC,E = dataregisters van de BASIC-ROM Interrupts disabled

Via deze functie kunnen TSR's een routine aanroepen die zich in pagina 0 en/of pagina 1 van het BASIC-ROM bevindt. De bios moet al in pagina 0 aangeschakeld zijn. In pagina 1 wordt de BASIC ROM door MemMan aangeschakeld.

Dit is bijvoorbeeld noodzakelijk om de math-pack routines aan te kunnen roepen die in pagina 0 van de BASIC ROM zitten, maar tussendoor ook een aantal routines in pagina 1 aanroepen.

De H.STKE (stack error) hook wordt afgebogen, zodat na een eventueel op getreden BASIC error de interne stacks van MemMan gereset kunnen worden.

fastCurSeg: In register [A] komt geen zinnige waarde terug. De MemMan CurSeg functie (32) geeft aan of het een FSEG/PSEG betreft.

memMan: Heeft geen MemMan functienummer Functie: Rechtstreeks aanroepen van een MemMan functie. In: E=MemMan functienummer AF,HL,BC = Dataregisters afhankelijk van de aan te roepen functie. Uit: AF,HL,BC,DE = dataregisters afhankelijk van de aangeroepen functie.

Een aanroep van deze routine heeft hetzelfde effect als het aanroepen van een MemMan functie via de EXTBIO hook. Doordat echter de aanroep naar de EXTBIO hook vervalt, worden de overige uitbreidingen die aan deze hook gekoppeld zijn niet aangeroepen. Hierdoor blijft het stack gebruik beperkt en wordt de verwerkingssnelheid verhoogd.

Naam : XTsrCall Nummer : 61 Functie: Roep het driver-entry van een TSR aan In : IX = ID code van de aan te roepen TSR AF,HL,DE,BC worden ongewijzigd doorgeven aan de TSR. Uit : AF,HL,BC,DE komen ongewijzigd terug van de TSR.

Deze functie is een verbeterde versie van de functie TsrCall (63). Omdat met deze functie alle main-registers aan de TSR kunnen worden doorgegeven, verdient het aanbeveling om deze functie te gebruiken in plaats van functie 63.

Opm: Deze functie mag niet worden aangeroepen via de EXTBIO hook, omdat bij een aanroep via EXTBIO het IX-register verminkt wordt. Roep deze functie daarom rechtstreeks aan, of gebruik de MemMan functie-afhandelingsroutine. De adressen waarop deze routines aangeroepen kunnen worden, kunnen via de info functie (50) worden opgevraagd.

Naam : GetTsrID Nummer : 62 Functie: Bepaal TSR ID code In : HL = Pointer naar de TsrNaam (12 tekens). Ongebruikte posities opvullen met spaties. Uit : Gevonden: Carry clear (NC) BC = TSR ID code Anders : Carry set (C)

Naam : TsrCall Nummer : 63 Functie: Roep het driver-entry van een TSR aan In : BC = ID code van de aan te roepen TSR AF,HL,DE worden ongewijzigd doorgeven aan de TSR. Uit : AF,HL,BC,DE komen ongewijzigd terug van de TSR.

Merk op dat alhoewel het DE register ongewijzigd aan de TSR wordt doorgegeven, het niet voor parameter-invoer benut kan worden. De Extended BIOS functiecode van MemMan (D='M' E=63) moet namelijk in dat register geplaatst worden.

Bij de Fast-TsrCall routine treedt deze complicatie niet op; het adres van deze routine kan middels de info functie opgevraagd worden.

Naam : HeapAlloc Nummer : 70 Functie: Alloceer ruimte in de heap In : HL = Gewenste grootte van de ruimte (in bytes) Uit : Genoeg ruimte: HL = Startadres van de ruimte Anders : HL = 0000

Door middel van deze functie kan een stuk geheugen gealloceerd worden. Het geheugenblok zal zich gegarandeerd in pagina 3 bevinden.

De heap is vooral nuttig voor TSR programma's, die hem bijvoorbeeld als tijdelijke of permanente diskbuffer kunnen gebruiken. Ook andere buffers - waarvan het absoluut noodzakelijk is dat ze zich in pagina 3 bevinden - kunnen op de heap worden geplaatst.

Aangevraagde blokken geheugen uit de heap blijven onbruikbaar voor andere programma's totdat een `HeapDeAlloc' is uitgevoerd (functie 71).

De grootte van de heap kan worden ingesteld door middel van het configuratie programma CFGMMAN.

Naam : HeapDeAlloc Nummer : 71 Functie: Geef geAlloceerde ruimte van de heap weer vrij In : HL = Startadres van de ruimte

Naam : HeapMax Nummer : 72 Functie: Geef de lengte van het grootste vrije blok geheugen in de heap terug Uit : HL = Lengte van het grootste vrije blok

D E S T A C K O N D E R M E M M A N

MemMan toepassingsprogramma's dienen de stack pointer (SP) bij voorkeur in pagina 2 of 3 (tussen &h8000 en &HFFFF) te plaatsen. Indien MemMan door een hook-aanroep geactiveerd wordt, wordt het huidige segment in pagina 1 (&h4000 tot &h8000) namelijk weggeschakeld om plaats te maken voor de TSR-Manager en de eventuele TSR's. Indien de stack zich op dat moment in pagina 1 bevindt zal de computer vastlopen.

Indien TSR's na een BDOS call of interrupt via een BIOS-hook worden aangeroepen treden geen stackproblemen op; ook niet indien de stack van het toepassingsprogramma in pagina 1 staat. De BDOS en interruptfuncties gebruiken namelijk hun eigen stack in pagina 3. De stack bevindt zich dan alsnog in pagina 3 op het moment dat de hook aangeroepen wordt.

Bestaande CP/M en MSX-DOS programmatuur is dus zonder problemen in combinatie met MemMan 2 te gebruiken - maar alleen indien de standaard BDOS calls gebruikt worden. Wanneer echter via een interslot call een BIOS routine rechtstreeks aangeroepen wordt, dient de stack in pagina 2 of 3 te staan. Reserveer in dat geval minimaal 150 bytes voor de stack.

Appendix 1: BIOS aanroepen onder Turbo Pascal

Indien in een Turbo Pascal programma interslot-calls naar de BIOS gebruikt worden, is het belangrijk dat de stack in pagina 2 of 3 staat. Op het moment dat de BIOS dan een hook aanroept kan MemMan veilig de TSR's aktiveren. De positie van de stack is afhankelijk van het maximum programma adres dat tijdens de compilatie in Turbo Pascal is ingesteld. De stack bevindt zich in Turbo Pascal direkt onder het variabelen geheugen. Het variabelen geheugen dient bij programma's die de BIOS aanroepen dus ruim boven adres &h8000 geplaatst te worden.

Is geen source voorhanden, dan is het mogelijk om met een debugger het stack adres van Turbo Pascal programma's aan te passen. De initialisatie code van een TP programma ziet er als volgt uit:

start: jp init ... ... init: ld sp,100h ld hl,nn ld de,nn ld bc,nn call yy ld hl,nn ld de,stack ;DE bevat het stack adres, hoeft ld bc,nn ; alleen aangepast te worden als het call zz ; lager is dan &h80A0 ...

Het stackadres in register DE kan bijvoorbeeld op &hC100 gezet worden.